Die Evolusie van Sanitasie Vullisvragmotors: Van Dieregetrek tot Volledig Elektries-1

Vullisvragmotors is onontbeerlike sanitasievoertuie vir moderne stedelike afvalvervoer. Van die vroeë vulliswaens wat deur diere getrek word tot vandag se volledig elektriese, intelligente en inligtinggedrewe kompakterende vullisvragmotors, wat was die ontwikkelingsproses?

Die oorsprong van vullisvragmotors dateer terug na Europa in die 1920's en 1930's. Die vroegste vullisvragmotors het bestaan ​​uit 'n perdekar met 'n bak, wat geheel en al op menslike en dierlike krag staatgemaak het.

In die 1920's in Europa, met die wydverspreide aanvaarding van motors, is tradisionele vullisvragmotors geleidelik vervang deur meer gevorderde oopdak-vullisvragmotors. Die oop ontwerp het egter toegelaat dat vuil reuke van die vullis maklik na die omliggende omgewing versprei het, het nie daarin geslaag om stof effektief te beheer nie, en het plae soos rotte en muskiete aangetrek.

Met toenemende omgewingsbewustheid en tegnologiese vooruitgang het Europa die opkoms van bedekte vullisvragmotors gesien, wat 'n waterdigte houer en 'n hefmeganisme gehad het. Ten spyte van hierdie verbeterings was die laai van die vullis steeds arbeidsintensief, wat vereis het dat individue die vullisdromme tot skouerhoogte moes lig.

Later het Duitsers 'n nuwe konsep van roterende vullisvragmotors uitgevind. Hierdie vragmotors het 'n spiraaltoestel soortgelyk aan 'n sementmenger ingesluit. Hierdie meganisme het dit moontlik gemaak om groter items, soos televisies of meubels, te vergruis en voor in die houer te konsentreer.

Hierna is die agterste-verdigtende vullisvragmotor in 1938 uitgevind, wat die voordele van eksterne tregtertipe vullisvragmotors gekombineer het met hidrouliese silinders om die vullisbak aan te dryf. Hierdie ontwerp het die verdigtingsvermoë van die vragmotor aansienlik verbeter en die kapasiteit daarvan verhoog.

In daardie tyd was nog 'n gewilde ontwerp die sylaai-vullisvragmotor. Dit het 'n duursame silindriese vullisversamelingseenheid gehad, waar vullis in 'n opening aan die kant van die houer gegooi is. 'n Hidrouliese silinder of kompressieplaat het dan die vullis na die agterkant van die houer gestoot. Hierdie tipe vragmotor was egter nie geskik vir die hantering van groot items nie.

In die middel-1950's het die Dumpster Truck Company die voorlaai-vullisvragmotor uitgevind, wat die mees gevorderde van sy tyd was. Dit het 'n meganiese arm gehad wat die houer kon lig of laat sak, wat handearbeid aansienlik verminder het.